Afgelopen donderdag was de bruiloft van Lydia en Johan. Wij waren uitgenodigd, en ook aan hen hadden we voorgesteld om een receptiealbum te maken. En ook hen leek het een goed idee. De uitnodiging zelf was groen, maar ze hadden verklapt dat de ‘accent-kleur’ rood zou zijn — daar hebben we natuurlijk rekening mee gehouden bij de keuze voor de materialen. Ook de namen van het font wist ik hen te ontfutselen, dus ik kon aan de slag!

We kozen er voor het boekblok samen te stellen uit een aantal katernen van creme-kleurig 120 grams papier. Ingeborg naaide die in tot een mooi stevig boekblok, waar we de rug een beetje rond van hebben geslagen. Natuurlijk kwam er rood kapitaalband boven en onder het blok te zitten.

Voor het papier op de band kozen we een handmarmer die we in Italie gekocht hadden: chique en uniek, en ook bij het marmer was rood de accentkleur — dat zou dus goed gaan passen. Je kunt zien dat een marmer echt met de hand gemaakt is door aan de achterkant te kijken: daar zitten dan nog de sporen van de verf op. Bij een gedrukte ‘marmer’ (eigenlijk gewoon een marmer-patroon in offset op het papier gedrukt — dus seriewerk) is de achterkant gewoon schoon.

Voor de band en op de hoekjes gebruikten we rood linnen:

Hier zie je de volledige boekband. Ik ben erg tevreden over het resultaat: het marmer kleur mooi bij het linnen. Op de rug heb ik in goudfolie de namen (bovenaan) en de datum (onderaan) gedrukt in goudfolie. Van mijn boekbindleraar had ik namelijk een kleine lettertang met messing letters gekregen! Het was een Franse editie, dus er zaten ook allerlei accenten en dergelijke bij, en de letters waren niet gesorteerd. Hij had die tang ‘over’ (hij heeft immers een machine die hij daar voor kan gebruiken) en heeft hem aan mij kado gedaan. Een geweldig kado, wat mij betreft! Het was wel eventjes prutsen voordat ik een redelijke afdruk gemaakt kreeg — vooral qua temperatuur en druk. Dit is de eerste band die ik met die tang van een bedrukking heb voorzien.

Ik had graag het achtergrond-patroon van de uitnodiging gebruikt als schutblad. Lydia heeft zelfs een rood-creme variant opgestuurd, maar mijn printer kon zulk detail niet aan en liep uit het geheugen bij het printen… Uiteindelijk heb ik een gothisch behangpatroon gepakt en daar de kleuren van aangepast. Dat uitprinten op 120 grams wit papier, en je hebt een prima schutblad!

En dit is dan het volledige boek. Formaat is overigens A5.

Natuurlijk wilden we niet alleen een boek geven: er moest ook een passende ‘verpakking’ bij. Een foedraal dus! Maar natuurlijk ook niet zomaar een foedraal, maar eentje die paste bij het boek en de uitnodiging! De uitnodiging had een foto’tje van de aanstaande echtgenoten in een rechthoekig formaat met afgeronde hoeken. Het leek me leuk om dat in het foedraal te verwerken. En natuurlijk de namen in goudfolie, in hetzelfde font als op de uitnodiging. Het font heeft een ‘distressed look’, wat bij het schrijven van de namen op het foedraal natuurlijk wel gemakkelijk was: het hoefde allemaal niet al te strak!

De binnenkant van het foedraal werd bekleed met een florentijn in herstkleuren, wat zowel bij het linnen als het jaargetijde van het huwelijk paste.

Dit is de foto die ik uit de uitnodiging had gesneden. Die plakte ik op de voorkant van het foedraal, waarna ik uit 1mm dik grijsbord de omtrek van de foto sneed. Die rand bekleedde ik met rood linnen, en dat plakte ik dan weer op het foedraal. Daar ging dan weer het linnen overheen, en dat sneed ik dan op de rand weg, zodat de foto vrij viel en er toch geen grijsbord te zien was. De inkeping aan de rand waar je het boek vast pakt, heb ik ook rechthoeking-met-afgeronde-hoeken gemaakt.

En dit is dan het eindresultaat:

Ik ben trots op het resultaat, en ik ben blij dat ik iets heb kunnen bijdragen aan de speciale dag van Johan en Lydia!