Na een vorige post over een boek-reparatie kregen we een reactie van een kennis: hij had een boek wat wel wat aandacht kon gebruiken: Wiplala en Wiplala Weer, geschreven door Annie M.G. Schmidt, de onovertroffen koningin van het Nederlandse kinderboek. Na wat fotootjes heen en weer gemailed te hebben, hadden we een idee van wat er moest gebeuren om het boek weer strak in de band te krijgen. Het boek werd opgestuurd en we gingen aan de slag!

Het is geen pocket (waarbij de bladzijden met een laag lijm op de rug tot een boekblok zijn gemaakt), maar het blok bestaat uit bladen die gevouwen zijn tot katernen, die dan weer aan elkaar genaaid zijn.

Het boekblok is vervolgens ‘gebrocheerd’, waarbij de kaft om het boekblok heen wordt gelijmd. Zoals je ziet heeft die lijm op de rug losgelaten.

Ingeborg begon door het boekblok uit de band te trekken en het garen waarmee de katernen genaaid waren, door te knippen. Zo komen de katernen los van elkaar te zitten. Maar de dikke lijmlaag op de rug (waar dus de kaft aan vast zat) moet er nog af gepulkt worden.

En zo krijg je een set losse katernen. Ze zien er nog netjes uit!

Dit zijn de katernen opgestapeld. Je ziet de gaatjes waar het garen doorheen is gegaan. En van links boven naar rechts onder zie je vaagjes zwarte streepjes lopen. Dit zijn zogenaamde collationeer-blokjes: blokjes die op de rand van de katernen worden gedrukt. Het eerste katern heeft het blokje bovenaan, het tweede katern heeft het blokje daaronder, enzovoorts. Zo kan je controleren dat je de katernen op de goede volgorde hebt liggen voordat je ze gaat innaaien!

En toen met ‘vers’ garen de katernen weer aan elkaar naaien. Merk ook de kruis-verbanden op: zo komen de katernen nog strakker op elkaar te zitten. Door de lussen heen steken rug-bandjes, die we later aan de binnenkant van het schutblad lijmen om de rug extra stevigheid te geven.

Natuurlijk moet het geheel netjes bij elkaar kleuren. De materialen voor de nieuwe band moeten een beetje ‘understated’ zijn, zodat de oorspronkelijke kaft meer in het oog springt. Maar de kleuren moeten wel bij elkaar passen! Dus donkergrijs linnen voor de rug (kleurt goed bij de veren op de hoed), ivoor-kleurig ‘olifantenhuid’ papier als dekpapier (kleurt goed bij de achtergrond van de kaft) en (niet op de foto) oranje kapitaalband wat weer mooi kleurt bij de letters van de titel.

De oorspronkelijke kaft zal in delen op de nieuwe band gelijmd moeten worden. Toch voelt het een beetje raar om iets dat nog heel is, in losse delen te snijden…

Hier zie je mooi hoe de bandjes op het schutblad gelijmd zijn. De kant van het schutblad die je ziet wordt tegen het bord van de band gelijmd, dus dat is mooi weggewerkt! De rug is van manilla-karton, zodat dat een beetje soepel is.

De delen van de oude kaft zijn op de nieuwe band gelijmd, zoals je inmiddels van ons gewend bent.

 

Het eind-resultaat: een boek dat weer gelezen kan worden!

Het fijne van een genaaid boekblok is dat het mooi ‘open’ valt: doordat de bladzijden niet aan elkaar gelijmd zijn, is het ‘draaipunt’ van de bladzijden ook het middelpunt van het boek.

De bovenkant van het boek. Hier zie je mooi hoe het kapitaalband kleurt bij de letters op de oorspronkelijke kaft. Je kan ook mooi de structuur van de print op het dekpapier zien. Soms worden de katernen juist iets verschoven ten opzichte van elkaar, zodat je een ronde rug krijgt. Maar hier hebben we de rug gewoon recht gelaten: dat had het oorspronkelijke boek ook.

 

Heb je in een hoekje van je kast ook zo’n boek liggen dat wel een opknapbeurt kan gebruiken? Neem dan contact met ons op om te zien wat we voor je kunnen doen!