Het gezegde gaat: “Van fouten leert men.” Wat heb ik de afgelopen tijd veel geleerd!
Ik had het idee opgevat om een meerkleuren lino-druk te doen, volgens de reductie-methode. Doordat de lino-snede in het raam zit, en dus altijd op dezelfde plek zit, kan dat heel mooi met de pers gedaan worden. En je kunt uiteraard een leuke oplage drukken. Ik had bedacht dat het een kersebloesem moest worden: roze blaadjes, rode meeldraden en een zwarte omlijning als extra definitie. Als inkt besloot ik een hoogdrukinkt op basis van standolie te gebruiken.
De lino was al snel ontworpen en uitgesneden. Met een blokje hout en wat papier werd het op de juiste hoogte gebracht. Op een glasplaatje mengde ik robijnrood en dekwit tot een egale roze inkt, die ik op de inktschijf van de pers smeerde. Maar daar maakte ik mijn eerste fout: ik deed te veel inkt op de schijf, waardoor de lino te vet werd ingesmeerd, waardoor er te veel inkt op het papier terecht kwam. De olie liep helemaal door het papier (een standaard correspondentie-kaart) heen, en het duurde wel drie dagen voordat het niet direct weer uitveegde als je er met je vinger langs ging! Bovendien had ik de pers niet goed ingesteld, waardoor ik eigenlijk alles opnieuw moest doen terwijl de rollers al ingeinkt waren. Dat werd dus geen succes, en na drie afdrukken ben ik er maar mee opgehouden.
Poging twee verliep een stuk beter. Ik had wat siccatief gehaald: twee druppels van die olie door de inkt, en de inkt droogde een stuk sneller! Bovendien had ik niet zo heel veel inkt op de inktschijf gesmeerd, en had ik de pers goed ingesteld voordat ik echt met inkten begon. Ik drukte de basis-vorm in een oplage van 32 stuks:
Dat ging allemaal erg vlotjes, en de volgende ochtend was de inkt voldoende gedroogd om opnieuw bedrukt te worden. Ik sneed de omtrekken uit, deed weer wat druppels siccatief door de inkt, en ging aan de slag. De afdruk kwam prima op het papier te staan!
Maar bij het herdrukken van de al bedrukte vellen, bleek het toch helemaal mis te gaan. Ik had aan de instellingen van de pers lopen vogelen. En daardoor kwam de afdruk op een andere plek op het papier!
Affijn, dat was (dus) een behoorlijk fiasco. Je ziet dat ik nog heb geprobeerd om een en ander weer goed te krijgen door het papier te verschuiven en dergelijke, maar het kwam gewoon niet meer goed! Ik ben helemaal opnieuw begonnen met een nieuwe lino-snede – en deze keer zal ik de pers niet vertellen tussen de drukken door! Dat gaat vast goedkomen.
Handig, dat ik in de preview-mode sta. Ik ga meteen weer even bijlezen hier.